13 marca 2006 r.
Gazeta Wyborcza
Patryk Sarniak z Tychów jest rycerzem. Jego wróg nazywa się neuroblastoma. Trzy bitwy na chemię ma już za sobą. Ostatnie starcie to przeszczep szpiku. We wtorek możesz go wspomóc. Rozkazy wydaje muzyka.
C Z T E R O L A T E K W A L C Z Y Z R A K I E M
Zdjęcie: Marcin Tomalka
Pasowanie było na zamku w Będzinie. Patryk dostał specjalnie wykutą zbroję. Taką miał fantazję, którą miesiąc temu spełniła fundacja "Mam marzenie". Prawdziwą walkę na śmierć i życie chłopiec toczy od listopada 2003 roku.
Neuroblastoma to groźny przeciwnik. Wkradł się po cichu w brzuch, a potem zaatakował kości. Więził, nie pozwalał Patrykowi jeść, chodzić, siadać, przytulać się.
Pierwsza bitwa rozegrała się w chorzowskim Centrum Pediatrii i Onkologii. Broń chemiczna, obosieczna.
Druga: szpital dziecięcy w Krakowie Prokocimiu. Uderzenie chemią zwielokrotnione. Zwycięstwo Patryka. Stał się bohaterem dla innego rycerza z Tychów. Neuroblastoma zapolowała na trzyletniego Krzysia Puca. Patryk zagrzewał kolegę do walki.
Wróg jednak nie odpuścił. Po roku wezwał Patryka na trzecią potyczkę do chorzowskiego szpitala.
Pierwsze szeregi chemii poległy. Do boju ruszyła rezerwa. Jeszcze nie wiadomo, kto wygrał. Trwają badania.
Chłopiec ma silnych sprzymierzeńców. Lekarze wciąż planują nową taktykę, bo wróg rozpracował stare i stosuje uniki. Mama Sylwia non stop zabezpiecza posiłki, które tata Piotr dowozi po pracy, a młodszy brat Maciek odda własny szpik.
Agencja three p.m. z Tychów wytoczy dziś przeciwko neuroblastomie armię dźwięków. W Tychach odbędą się dwa koncerty. Pierwszy o godz. 17 dla młodzieży w Zespole Szkół Muzycznych (wystąpią: Liść, Czupia Tracha, Ethan, Depht Soul). Drugi, galowy, o godz. 19.30 w Teatrze Małym (na scenie będą: Cree, Quens, duet tenorów Czesław Jakubiec i Krzysztof Wierzchowiak, kabaret Długi).
Na bojowisko szkolne wejdziemy za 15 zł, na teatralne - za 30 zł. Cały dochód dostanie Patryk. Te pieniądze są potrzebne, żeby opłacić dodatkowe badania na zgodność szpiku braci Sarniaków.
Patryk teraz leży odcięty od świata w szpitalnym bunkrze. Chemia powala z nóg obie strony tej wojny, a podstępny wróg może dobić rycerza drobinką kurzu. Chłopiec mówi czasem: - Poddaję się.
Jak za bardzo boli.
Ale kiedy mama płacze, wkłada zbroję: - Nie martw się, przestanie.
